Maçın beklentilerini düşük tutmamıza rağmen, sonunda elde ettiğimiz sonuç bizi oldukça mutlu etti. Bu büyük stadyumda dünya futbolunun önde gelen takımlarından biriyle karşılaşarak büyük bir direnç gösterdik. Avrupa’nın atmosferi gerçekten farklı bir deneyim sunuyor. Stoperlerimizin topla oynamasına izin vermeyerek, De Jong’un 6 numaradan oyun kurmasını engelleyerek, Barcelona’yı yalnızca Adama Traore’nin birebir yeteneklerine mahkum bırakmayı başardık. İlk yarıda işler iyi giderken, Kerem ile net bir pozisyona da girdik. Pena’nın da formu sayesinde ilk yarıyı 0-0 tamamlayabildik.
İkinci yarının başında beklediğimiz baskının üstesinden iyi geldik. Büyük yıldızların oyuna girmesi işimizi zorlaştırdı ancak kendine güveni gelen oyuncularımız bu duruma göğüs germeyi başardı. Ancak tek bir sıkıntımız vardı; uzun mesafede koşabilecek bir forvet oyuncusu eksikliğiydi. Barcelona’nın defansını cezalandırma fırsatlarını bu nedenle değerlendiremedik. Elbette rakip Barcelona olduğu için bazı pozisyonlar verdik. Direkten dönen toplar umarız ki ilerleyen dönemlerdeki şansımızı artırır. Bu aldığımız beraberlik, ikinci maçın unutulmaz bir karşılaşma olma ihtimalini doğurdu.
20 yıl öncesine biraz değinmek isterim. O dönemde de Şampiyonlar Ligi’nde çeyrek finale çıkma mücadelesi veriyorduk. O gün bulunduğum yerden pozisyonu net bir şekilde görememiştim. Yediğimiz golün ofsayt olduğunu öğrenmek beni daha da üzüntüye boğmuştu. 20 yıl sonra, o maçın rövanşını alma fırsatını yakaladık. Umarım ki 17 Mart’ta bir diğer tarihi zaferimizi kutlarız. O atmosferin nasıl olacağını hepimiz biliyoruz. Herkese şimdiden başarılar diliyorum.
