Galatasaray, yalnızca saha içinde değil, her açıdan büyük bir dönüşüm yaşıyor. Taraftarların “tükenmez umudum” ifadesiyle sergilediği direnç, şu anda bir tükeniş hâlini almış durumda. 2011 yılında bu zor durumdan kurtulmayı başaran Galatasaray, benzer bir çıkış yakalamak için yeniden mücadele edecek ancak, buna dair süre zarfı pek de uzun görünmüyor. O dönemde yaşanan ilginç genel kurul süreci tekrar gündeme gelirken, Ünal Aysal’ın güçlü bir yönetim kurulu oluşturması büyük bir avantaj sağlamıştı. Şimdi ise benzer bir senaryo ile karşı karşıyayız; fakat güçlü bir yönetimin oluşma olasılığı oldukça düşük. İbralaşma yönünde bir karar yerine, istifanın daha uygun olacağı görüşündeyim. Zira ibra etmeme durumu için çok ağır iddiaların söz konusu olması gerekir. Hırsızlık, yolsuzluk gibi skandallar olmadan bir ibrasızlık olması, başkan üzerinde büyük bir baskı oluşturacaktır.
Bu sıkıntılı süreçte Burak Elmas’ın hemen istifa etmesini bekleyenlerden biriyim. İnsanların 23 saat boyunca orada tutularak çektiği zorluk anlayışla karşılanacak bir durum değil. Toplantıyı izlerken uyuyakalmıştım ve uyandığımda ekranımda “Oy kullanma işlemi devam ediyor” uyarısını gördüm. Gerçekten acı verici bir durum. Eğer devam etselerdi, herkesin birbirine gireceği bir atmosfer oluşacaktı. Eşref Bey ve Metin Bey’in adaylığına hayırlı olsun dileklerimi iletiyorum.
Saha içindeki görüntünün de farklı olması beklenemez. Galatasaray gibi köklü bir takımın bir derbide böyle bir performans sergilemesi kabul edilemez. Futboldaki temel kuralları uygulayamayan bir Galatasaray’ı uzun zamandır izlememiştik. Eğer takımın kapasitesi bu kadarsa, o zaman mutlaka sahaya koymaları gereken bir yürek olmalı. Halı saha golü gibi bir gol yemeyi Galatasaray oyuncu kadrosu kabullenmemelidir. Fenerbahçe’nin attığı ilk golün benzerini Galatasaray birkaç kez yakaladı ancak Berkan dışında alternatif yoktu. Diğer yanda Osayi’nin topu içeriye çevirme anında Zajc’ın uygun yerde olmaması, bu oyunun ne kadar plansız olduğunu gösteriyor. Kalite farkının yanı sıra, taktiksel zafiyet de bariz bir şekilde ortaya çıkıyor. Oyuncular, en küçük baskılarda hata yapmaktan korkacak kadar özgüvenlerini kaybetmiş durumdalar. Teknik direktör, belirlediği planın tutmadığını görebilmeli; aksi takdirde sonuçlar değişmeyecek.
Galatasaray’ın son zamanlarda iyi oynadığı dönemlerde her zaman sahada lider figürler oluyordu. Feghouli’nin yokluğunda ise bu eksiklik hissedilmekte. Marsilya, Barcelona ve Beşiktaş maçlarındaki başarılarının ardından sakatlandığının duyurulması, onun kaybolmasını hızlandırdı.
Arda Turan ve Arda Güler’in birlikte oyuna girişi tarihe geçen bir an oldu. Galatasaray’ın yenilikçi bir gençleştirme operasyonu başlattığı bir sezonda, derbide sakalları beyazlamış bir oyuncu sahaya sürülürken, Fenerbahçe genç bir lise öğrencisini takımına kattı. Eğer gençleştirme operasyonları göstermelik yapılıyorsa, bu tür sonuçlarla karşılaşmak kaçınılmaz oluyor. Galatasaray’ın gençleştirme çabaları sırasında Babel’e gelen teklifler dikkate alınmazken, yeralan kararlara rağmen Gomis’e takviye yapılarak bu duruma düşülmesi, üzüntü verici bir tablo oluşturuyor. Vay Galatasaray’ım vay!
